Otprilike između 1945. i kasnih 1980-ih (a posebno između 1956. i 1970-ih) poljski je plakat doživio neku vrstu procvata originalnosti i individualnih talenata, jer su se 1960-te međunarodno nazivale Poljska škola plakata, a odvijala se u isto vrijeme kao i drugi novi valovi u poljskom filmu i u primijenjenim umjetnostima. Poljska se nakon rata morala iznova definirati, jer je postala nova zemlja u apsolutno svakom smislu: ponovno se izgradila poslije nacističkog uništavanja i kroz nametanje komunističke ideologije. To je značilo odbacivanje starog predratnog buržoaskog mentaliteta u ime nove jednakosti i dominacije kulture radničke klase pod vodstvom Partije. Umjetnost su, naravno, vrednovala komunistička nadležna tijela kao jedan od elemenata izgradnje socijalizma.